"De eerste mislukt altijd..."
Een al te ware uitspraak die ik afgelopen zaterdag te horen kreeg. Ik ging terugdenken aan de 'eersten' die ik in mijn leven heb meegemaakt.
De eerste keer fietsen zonder zijwielen. De eerste cake of taart, de allereerste dus! De eerst pannenkoek, elke keer weer! De eerste rijles. De eerste sushi-rol of rijst-pinguin. De eerste keer duiken in het zwembad. De eerste keer... En dan maar accepteren dat iedereen telkens zegt: "volgende keer beter". Vooral bij die laatste is dat heel erg vervelend. Niet dat ik uit ervaring spreek...
Hoe krijg je het toch voor elkaar, hoe vaak je ook pannenkoeken maakt, de eerste mislukt altijd. Te hard, te donker, te licht, valt uit elkaar... noem maar op. En de volgende lukken gewoon. Is het een idee om nooit de eerste pannenkoek te bakken? Maar die eerste door een ander te laten maken, zodat je zelf de tweede bakt. En die mislukt bijna nooit! Ik ga het binnenkort eens proberen.
Zo ging het in het begin ook met onze eigen sushi-rollen en andere kook- en bak-experimenten. De eerste paar gingen fout, maar de volgende waren goed en het blijft goed gaan.
Rijles is weer een ander verhaal. Mijn eerste rijles ging goed. Auto niet afgeslagen, geen ingrepen en een rustig ritje. Mijn tweede les daarentegen was een ramp! Motor afgeslagen, diverse correcties en ingrepen en een boos verbaasde instructeur, die dacht na de eerste les een keen een natuurtalentje te hebben. Helaas! Mijn eerste keer afrijden mislukte overigens wel weer. En de 2e en 3e ook...
Over de laatste 'eerste (keer)' ga ik zwijgen... Lijkt mij het beste voor beide betrokken partijen.
"De eerste zullen de beste zijn" gaat dus niet altijd op en ik ben daarom blij tot de middenmoot te behoren. De kans op mislukking is dan kleiner... toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten