Is er iets mis met het schoolsysteem, of ben ik nou zo oud?

Afgelopen maand ben ik 50 geworden, maar dat is maar een getal. Ik ben blij dat ik nu halverwege ben...

Ik kan me mijn lagere schooltijd nog best goed herinneren. De juf of meester die liet ons met de gehele klas het alfabet opzeggen of de tafels van 1 tot 10 opdreunen. Verder kregen wij nog 'aan elkaar schrijven', verkeersles en bijvoorbeeld klok kijken met klokjes ZONDER getallen. Dat was de methode die 'ons' toen de basis leerde, de basis die we later zo hard nodig bleken te hebben.

Ik heb zelf 2 zoons (12 en 15) die de basis in het Montessori-onderwijs in de regio Utrecht hebben liggen. En als derde een stiefzoon (15), die speciaal onderwijs in Zeeland heeft genoten. Allemaal (alle 5, inclusief ikzelf en mijn vriendin) hebben we een overeenkomstige diagnose: ASS. (= authisme spectrum stoornis, GEEN 'Rainman'!) Echter kan je daar echt niet alles op wegstrepen, vind ik.

Maar dan gaan we even naar een paar situaties die ik hier thuis mee maak:

Als eerste het handschrift. Het is alsof ik zit te kijken naar woorden die door een geblinddoekte rechtshandige met zijn linkerhand is geschreven. Het ouderwetse spijkerschift is makkelijker te lezen! Er wordt op school geen (of in ieder geval te weinig) aandacht besteed aan schoonschrift of zelfs normaal handschrift. Nu vind ik het hele 'je moet aan elkaar leren schrijven' ook niet helemaal nodig, maar leer ze dan op zijn minst leesbare letters te schrijven!? "Hoe bereik je dit?", zullen de jongeren onder jullie zich misschien afvragen. Ik zeg: het ouderwetse schrijfschrift was een perfecte manier was om dat te leren. EN herhalen, herhalen, herhalen... Schreven wij iets niet op de manier zoals het ons geleerd was, dan was het FOUT, dus onvoldoende! En dan wil je wel oefenen tot je een GOED haalt voor op je rapport.

De oudste kan mijn zelfgemaakte klokken zonder cijfers of streepjes 'lezen', maar mijn jongste kan dit niet. Hij rent naar de dichtstbijzijnde digitale klok om te kijken hoe laat het is. Dat kan ook gemakzucht zijn, dat geef ik toe. Mijn stiefzoon heeft hetzelfde probleem.

Af en toe gooi ik aan de eettafel een simpele "wat is 6x4?" door de conversatie heen. 2/3 van de jongens roept vrij snel het juiste antwoord. Helaas heb ik moeten constateren dat de andere 1/3 zijn tafels NIET (meer) kent. Als hij na lang (en meer dan 3 seconden vind ik lang) op een som als 2x3 overtuigend en bijna blij 9 roept, dan moet er iets fout gegaan zijn bij de basis.
Het lijkt zo te zijn dat er niet meer klassikaal geoefend word. Niet meer met de hele klas "1x1=2, 2x2=4, 8x8=64". Alleen maar een rekenboekje voor je neus en sommen maken. Heb je een foutje gemaakt? Geeft niks, kan gebeuren, ga maar verder met de sommen die je wel kan. Hoezo, ga maar verder? Doe maar wat? Je krijgt toch wel een voldoende, omdat je 'je best doet'?

Mijn stiefzoon (van 15!) kan sinds enkele maanden het alfabet opzeggen, zonder fouten en bijna zonder haperingen. Hij loopt als een blije kleuter door de kamer te dansen, als hij een keer niet de 'U' vergeet, of de 'F' niet nog eens na de 'S' opnoemt. Hoe dan??? Gaat hij dat straks op zijn vervolgopleiding ook doen? Of op de werkvloer?

Is het schoolsysteem van nu dan echt zover dat ze eigenlijk alleen beoordelen of je je best hebt gedaan? Is het dan echt zover gekomen, dat een juf, meester, leraar, lerares, docent, onderwijzer, leerwegondersteuner of hoe men dat 'mooie' beroep tegenwoordig moet noemen, een lerend kind niet mag kwetsen met een onvoldoende of een 1? Laten we de beroepsgroep trouwens even JMLLDOL noemen, om niemand tegen het zere been te schoppen.

"Nee, op deze school geven we geen 'enen', want wij proberen het positieve te benadrukken en eruit te halen." Dit is een letterlijke uitspraak van een JMLLDOL die ik zelf gesproken heb...
Gaan we alle kinderen dan onderwijzen alsof het watjes met tere zieltjes zijn, die niet leren om een commentaar te krijgen? "Nee, 6x4 = 24... niet 30. Sorry, onvoldoende!" Of "6x4 = 30. Tja, dat is niet wat je geleerd hebt, maar je krijgt een voldoende, omdat je je best hebt gedaan."
Het excuus hiervoor: "We moeten leerlingen gemotiveerd houden. En ouders moeten school kunnen zien als verlengstuk van hun opvoeding."

Maar ook snap ik het wel een beetje. JMLLDOL durven niet streng te zijn, want dan kunnen de ouders wel eens boos worden. "Ik leer mijn kind alleen positieve dingen en een onvoldoende is te negatief voor zijn aura." Dat is de andere plek waar het fout gaat.
Bij de ouders begint het softe gedoe al:
"Lente is nu bijna 3 jaar. Ze kan al bijna lopen, zegt de loopcoach. Ja, ze viel zo vaak met haar knietjes op het hoogpolige tapijt, dat we er een expert bij hebben moeten halen."
"Nee, Melchior, je mag Sterre niet met een Tonka takelwagen in haar gezicht slaan. Ga maar even 10 seconden op de time-out poef zitten. En als je vader thuis komt gaan we er over praten. Ja, je mag een koekje op de poef."

Is streng zijn niet meer toegestaan? Mag je een kind niet meer op zijn fouten wijzen, zodat het de volgende keer niet dezelfde fout maakt? Is de wijsheid: 'leren doe je door vallen en opstaan' uit de mode? Heb ik een memo gemist?

Het lijkt wel of nieuwe JMLLDOL tegewoordig eindelijk wel voor hun rekentoets slagen, maar vervolgens mee krijgen dat je niet te streng voor kinderen moet zijn, anders willen ze niet meer naar school. News flash: ook met deze softe aanpak willen ze niet meer! Ze denken dat ze goed presteren op school, en alles wel weten wat ze nodig hebben. En dan hoeft zo'n duffe JMLLDOL ze niets meer te vertellen, want op YouTube, Google of Discord zeggen ze iets anders en dat is het internet, dus dat is waar.

Schrijven. "Dat hoef ik toch niet meer te doen, want ik doe alles op een schermpje."
Spelling. "Dat hoef ik niet te onthouden, want mijn schermpje met autocorrectie heeft toch altijd de juiste worden... #geeft #woorden."
Rekenen. "Daar heb ik een app voor." Vroeger noemde we het nog een rekenmachine... Dus daarom staan de jongeren bij de kassa op hun telefoon te kijken: om uit te rekenen hoeveel 2 pakjes kauwgom van € 1,10 samen kosten en of dat nog wel op hun pinpasje staat..
Klok (met wijzers) kijken. "Mijn schermpje heeft toch een digitale klok."

Gelukkig is er nog hoop. Ik las laatst een stukje over het feit dat de politiek het onderwijssysteem wil gaan verbeteren, omdat jongeren de basiskennis niet meer beheersen. Het zou weer eens tijd woorden! #worden

Corona 2020

Beste Mark Rutte, premier van Nederland,

Al enkele weken zit ik bijna stil. Ik kan het werk, dat ik zo leuk vind, niet uitvoeren. Ik werk namelijk in de standbouw, een sector die tot nu toe nog niet in uw persco's of plannen echt aan bod is gekomen.

De hele sector ligt plat en collega-bedrijven en toeleveranciers zijn al gesloten. Zelf heb ik al afscheid moeten nemen van een aantal collega's. Het kantoor waar ik zit, bevat nu meer lege dan gevulde werkplekken. Om door de crisis heen te komen en om toch aan de gang te blijven, ben ik tijdelijk uitgeleend. Ik ben één van de 'lucky few'.

Waarom moet onze sector zo lang wachten? Waarom worden vakbeurzen niet gelijk getrokken met de (drukke) wooncentra of bouwmarkten, in plaats van evenementen en festivals? De algemene regels zijn er al en de plannen voor vakbeurzen liggen klaar... De branche organisatie en de beurslokaties zijn volop bezig en hebben het volste vertrouwen dat vakbeurzen weer open kunnen.

Er is komende maand een klein sprankje hoop. Wij gaan een beurs bouwen in Essen, Duitsland: de European Bridal Week. Eindelijk weer een project. En een project wat kan dienen als voorbeeld voor de toekomst van de standbouw. Gescheiden opbouwtijden voor verschillende toeleveranciers, de Coronaregels in acht nemend en gereguleerde bezoekersstromen. Het kan en het gaat. Wij zijn ervan overtuigd.

Ik zou zo graag van u en de regering horen dat er dit jaar weer gestart kan worden met vakbeurzen. Dan hoeven niet nog meer bedrijven hun deuren te sluiten en kunnen mijn oud-collega's weer gewoon collega's worden. Met mij zijn er 61.000 mensen die wachten op het verlossende woord, voordat de zomervakantie begint en er niet veel zal gebeuren in Den Haag.

Met vriendelijke groet,

Jeroen Berkers

Sinds lange tijd...

Afgelopen week had ik het zoveelste WTF-momentje van de laatste maanden.

Na het genderneutraal maken van toiletten en het veranderen van LGBT naar LGBTQIAP is het nu de beurt aan het veranderen van een 'geheel vrouwelijk ding'.

Always (ja, die van het maandverband en tampons) heeft besloten om het symbool voor vrouwen, het zogenaamde venusteken, van de verpakking te halen. Omdat het niet fijn is voor transgenders... Die hebben het ook niet nodig, dus waarom deze beslissing? Nu halen ze de woede van feministen op de hals, want die vinden dat je door het weghalen van het symbool ontkent dat vrouwen bestaan... het is ook niet gauw goed.

Maar waar gaat de wereld naar toe? Gaan we binnenkort echt alle genderverwijzingen van typische producten afhalen? Aftershave, tampons, scheermessen, old spice... alles moet neutraal, want er zou zich misschien iemand gekwetst kunnen worden door een genderverwijzing op een verpakking.

Het gaat al net zo als bij de negerzoenen, jodekoeken en zwarte piet. Iemand piept en de fabrikanten en producenten raken in paniek en nemen rare beslissingen. En bij discussie, worden tussen voor- en tegenstanders allerlei onrelevante argumenten gebruikt om hun zijde van het verhaal duidelijk te krijgen.

Waar gaan we naar toe? Worden onze kinderen over enkele jaren verplicht zich te laten opereren en kaal scheren, omdat er geen verschil meer mag zijn tussen man en vrouw. "Laten we iedereen geslachtloos maken, om eventuele discussies te voorkomen". Daar gaat het wel naar toe, als we ons nog gekker gaan gedragen dan dat er nu gebeurt.

Ik heb geen enkel probleem met mensen (mag ik die term nog wel gebruiken?) die moeite hebben met hun geslacht (of moet ik nou gender zeggen?) en zich anders in het leven willen opstellen dan in de klassieke man&vrouw tweedeling. Maar slaan we niet weer door?

Gaan we straks ook aparte toiletten maken voor veganisten? Een wc-bril waar net een vleesetende persoon heeft gezeten, is niet 100% vrij van dierlijke producten. Er kunnen immers bacteriën achter blijven die niet enkel plantaardig zijn. Of gaan we allemaal aan de plastuit, zodat iedereen staand kan plassen en niet alleen vrouwen zo'n ding hoeven te gebruiken?  Om helemaal geen verschil te maken, gaan we iedereen korte kapsels geven, zodat mannen, vrouwen, transgenders en non-binairen gezellig naast elkaar een plastuit gebruiken en er geen verschillen meer zijn, aan de buitenkant?

Waarom iets veranderen waar niet om gevraagd is? En waarom iets veranderen omdat een hele kleine groep zich (eventueel) gekwetst (kan gaan) voelen? Slaan we niet weer door, om iedereen maar tevreden te houden?

Dag verpest...

Hoe kan je dag verpest worden...
Na een drukke, maar goede werkdag was ik thuis. Ik had een pizza besteld, die warm aankwam en kreeg bericht in de post van een kleine financiële meevaller. Een goede dag, denk je. Ja.
Na de koffie, was het tijd om op de kleinste kamer even de Wilders-Tweets, Trump-waarheden (alternatief of niet) en andere dagelijkse fails bekijken en lezen. Leuk om te kunnen lachen om dit soort berichtjes en filmpjes. Een goede start van de avond, denk je. Ja.
Niks aan de hand totdat het tweede stuk toiletpapier scheurt, op het cruciale moment. Sh#t! Letterlijk en figuurlijk. En dat terwijl je 10 minuten daarvoor dacht: "ik zal dadelijk mijn nagels eens knippen". Een slechte afloop van de avond. Ja.

2016. Een raar jaar.

2016 begon goed... althans de jaarwisseling. Daarna ging het bergafwaarts.
In januari kreeg ik te horen dat mijn vrouw wilde scheiden en dat dat niet te vermijden was. Inmiddels wisten we dat de bank de hypotheekachterstand niet meer wilde laten inlopen en de gedwongen verkoop van ons huis was een feit.
In dezelfde maand ontviel ons David Bowie. Een icoon uit mijn jeugd. Goeie en aparte muziek. Weer een zanger die in de historie kan bij de iconen van de pop.
Februari was de maand waarin ons huis werd verkocht. Heel snel. En we hadden tot 1 mei om eruit te gaan, ieder naar een eigen bestemming. De zoektocht kon beginnen, maar dat viel nog niet mee. Helemaal toen ook Eddy Wally overleed.
Maart. Normaal een beetje feestelijk, door mijn verjaardag, maar dat maakte niks uit. Nog geen woning, en een eerste afspraak bij de mediator. Heel fijn allemaal. En als klap op de vuurpijl ging een voetballegende heen: Johan Cruyff.
Toen was het april en toen ontviel de wereld een volgend icoon van de popmuziek. Prince was dood. De zanger die zoveel goede nummers gemaakt had. Ook mijn eerste schuifelnummer: Purple Rain.
Mei was de start van een nieuw leven. Ons huis in Houten verlaten en (weer) bij mijn ouders op zolder intrekken met de hond. Vrouw en kids in Houten op een zolderkamertje... terug naar af.
De opvolgende maanden was het rustiger. Wennen aan de nieuwe situatie. Afspraken met de mediator en afwachten waar de bank mee komt... onzekerheid. Ook onzekerheid omdat ene Sylvana Simons DENKt ons Sinterklaasfeest te kunnen afschaffen. De rode draad voir de rest van het jaar.
In juni was daar het nieuws: Muhammed Ali verliet het leven. Nog een legende minder op aarde.
De vakantieweken waren lastig voor mij. De kids 3 weken bij mij, bij mijn ouders... en dat bleek te lang en dus 'even' terug naar moeders. En dan komt het bericht dat de scheiding officieel is. Inmiddels is het augustus. Ook de maand waarin de mondharmonica legende Toots Thielemans overleed. Mooie leeftijd, dat wel. Ik was geen fan van zijn ouvre, maar toch jammer.
Klein lichtpuntje: half augustus kon ik mijn nieuwe appartement in Baarn betrekken. Een nieuwe start van een nieuw leven.
Na de vakantie, waarvan ik zelf maar enkele dagen echt vrij was, weer aan het werk. Net voor de vakantie een nieuwe collega en nu met de drukte hem zo goed mogelijk inwerken. Eigen werk, zijn werk controleren, druk.. dus En een appartement om op te knappen. Gelukkig met veel gratis spullen en uiteraard mijn deel van de verdeelde boedel.
Eerst tapijt leggen, bed erin, wat kasten en dozen. Toen in september ook mijn ex een appartement had, alle spullen uit de opslag gehaald en verdeeld over onze nieuwe lokaties. Net op tijd om het verlies van Mieke Telkamp thuis te verwerken. 'Waarheen' werd niet op haar uitvaart gespeeld.
Oktober was de echte start fan het nieuwe leven. Dozen uitpakken en meer inrichten. Huis werd thuis en iedereen wende aan het nieuwe leven.
Toen werd het 'druk' op de dodenlijst: Popov de clown (beter dan Bassie), Leonard Cohen en Fidel Castro. De een indrukwekkender dan de ander.  Zelf kreeg ik de boel goed op de rit. Weekends met de kids in Baarn, de hond en ik alleen en mijn drukke werk. Nog maar even tot de feestdagen.
Met als eerste Sinterklaas. Maar toen kwam het nieuws dat Joop Braakhekke overleden was. De grondlegger voor kook-tv.
Vervolgens gingen John Glenn en ZsaZsa Gabor. De een astronaut. De ander lelijk... ehhh. soort actrice. Beiden zullen gemist worden.... door wie hun mist. (Ik niet...)
Maar nu in december weer een poplegende: George Michael. Zijn 'last christmas' heeft geklonken. En dat met  nog maar 6 dagen over... Who or what will be next? Een klein lichtpuntje: Sylvana DENKt niet meer... en gaat solo verder. Artikel 1... van de Warenwet? Of van de regelementen van de Staatsloterij... daar ben je ook bijna kansloos.

Geen commentaar...

En alweer is het de hoogste tijd om commentaar te geven op de zwarte pieten discussie versie 2016.
Meer dan 70% van Nederland (volgens onafhankelijk onderzoek) vind zwarte piet GEEN discriminatie. Daar zitten dus ook gekleurde nederlanders bij. En 'nederlanders met een imigratie-achtergrond, zoals dat nu heet (NMIA afgekort).
De andere 30% houdt blijkbaar van Sultana.... sorry Sylvana. Onze mediageile zeurpiet die vind dat er geen aandacht meer moet zijn in de media over de discussie... WIE IS ER NOU MEE BEGONNEN?! Was het niet onze choco-prinees die als BN-er met haar kop op tv moest om zwarte piet te bevrijden van de 21e eeuwse slavernij?
Maar goed, geen media aandacht dus... maar hoe komen we er dan achter op welke zender zwarte pieten te vinden zijn of waar roetpiet of roetveegpiet te zien is. Toch wel belangrijk als je je kind op de oud-hollandsche manier wil opvoeden of op de RTL-manier.
Van SBS hebben we nog niks gehoord, maar het zal me niet verbazen als zij met de friespiet komen. Oût mo'rn...
Of gaan we door met de andere feestdagen? Iets met Kerst, drie koningen, os en ezel, dennebomen en ballen. Ballen... voelen de ontgroende jongetjes van Vindicad zich aangesproken?
Dan hebben we Haloween... een 'traditie' uit de VS... soort carnaval in november, maar dan met enge kostuums en make-up. Ik denk aan horrorclowns, maar ook zombies en Sylvana. Van alle 3 krijg ik rillingen op plekken die ik niet kende.
Moeten we buitenlandse tradities gaan omarmen, terwijl onze hollandse traditie om zeep wordt geholpen? Ik dacht het niet hoor... Pompoenen horen in de soep, net als ballen trouwens. En angstaanjagende personen zien we in de media wel bij Pauw en Tan... of niet als zeurpiet haar zin krijgt.

Weer vrij...gezel...

Kort geleden ben ik officieel gescheiden en weer als vrijgezel in het leven. Nog wel verbonden met en door de kinderen, maar vrij van enige andere verplichting. Vrij om te gaan, vrij om te doen en vrij om me vrij te voelen...

Toch is het lastig om los te komen van de 'ex'. Zeker als het gaat om het monteren van de meubels die zij uit de boedel toebedeeld heeft gekregen. Vroeger zette ik het een en ander van het Zweeds 

woonwarenhuis in elkaar, maar nu 'mag' ze het zelf doen.

De telefoon gaat:

Zij: "Ik heb die lange zijplankjes liggen, maar nu zet ik die korte plankjes erop, met die schroeven, maar dan heb ik schroeven tekort en ze passen niet."

Ik: "Het ene gat is voor de schroef, de ander voor de deuvel."

Zij: "De watte?!"

Ik: "Die houten stokjes..."

Zij: "Ooohhh."

Zij: "En die grote gaten in de korte plankjes dan?"

Ik: "Daar zet je die aluminium busjes in, die je een kwartslag moet gaan draaien om daarmee de 'schroef' vast te trekken."'

Zij: "En de schroeven moeten aan de buitenkant?"

Ik: "Nee, aan de binnenkant en moeten dan in de plank in het gat waar geen deuvel... ehh... houten stokje in zit."

Zij: "En onder de bodem moet dat balkje?"

Ik: "De plint. Ja."

Zij: "En de gaten, daar moeten duivels in?"

Ik: "Deuvels ja... die houten dingen dus..."

Zij: "Ooohh...Wat ingewikkeld... Maar het gaat ons lukken."

Ik: "Ons?"

Zij: "Ja, ik en een vriendin..."

En dan hang je op en ik voel dat er snel een volgend belletje aan gaat komen. Of over 3 uur volgt een Facebook-status met de tekst: 'Trots dat het me gelukt is...' Maar de hulptroepen worden vergeten...

Over 'me' gesproken... Het puntje van irritatie in vele berichten op Facebook en andere SM-sites. (SM = Social Media) Is iedereen vergeten hoe de Nederlandse taal werkt? 

Spelling is tegenwoordig volksprobleem nummer 1. "Ik heb me werkgever gevraagd om verlof." "Heb jij me poesje gezien? Hij is gisteren weggelopen." (Ja, poesje is vrouwelijk...niet dubbelzinnig bedoeld...) Ik erger me soms... En dan mag 'me' wel...

The prince is dead...

Long live Prince.

Weer een legende uit mijn jeugd is te vroeg overleden. Zijn muziek heeft mijn jeugd en middelbare schooltijd beïnvloed. Heel jammer en heel raar om te horen... Eerst David Bowie in januari en nu Prince. De muziekindustrie verliest grote namen en ik besef me dat ik oud word...

Ik dacht dat de dag niet slechter kon eindigen, maar nu hoor ik bij shownieuws dat Lodewijk de tuinman stopt bij eigen huis en tuin. Whaaa, is er dan niks meer zeker in het leven? Ik ben helemaal ontdaan...

Slavendrijver in Almere

Hart van Nederland vanavond...'schokkende beelden uit Almere'. Een jongen van 13 geboeid meegesleept aan een politiemotor naar het bureau. Een vrij komisch beeld, maar wellicht een beetje ongelukkig...
De jongen was aangehouden nadat hij 2 keer een valse naam had opgegeven. Terecht, want in Nederland moet je je als Nederlander vanaf 12 jaar kunnen legitimeren. En als je dan aangehouden bent door een motoragent, krijg je natuurlijk niet een leuk ritje achterop de motor.
Dan de beelden... de jongen moet in een drafje meelopen... van meeslepen is geen sprake. Dat het een tempo is dat de jongen niet gewend is, staat wel vast.
Maar dan het commentaar van een winkelier: "vroeger in de slaventijd werden ze ook aan paarden vastgebonden en moesten ze meelopen." Ja, dat is een mooie vergelijking! Alleen maar omdat de jongen een kleurtje had... Ga telefoons verkopen en zeg niet van die domme dingen.
Vervolgens de commentator: "hij moest de hele afstand van wel 1 (!) kilometer meelopen." Waarschijnlijk voelde dat als een marathon!
Bel de ombudsman, maak Rutte wakker, ontsla Jorritsma... Een groot schandaal in Almere. Rot toch op!... Een 13 jarig surinaams nederlandertje dat zich niet kan legitimeren verdient geen ritje achterop, maar in plaats daarvan een dollemansrit van wel 1 km maar het bureau. Daar heeft hij waarschijnlijk een flinke draai om zijn oren gekregen van zijn mama... en we gaan weer door met leven.  Maar nee, het staat op dumpert en youtube en komt bij HvN, dan is het een schande... Hoe groot wil je het opblazen? Zullen we Zwarte Piet er ook nog bij halen?

Bomengroep De Haag in actie.

Enige tijd geleden kwam een buurvrouw van het pleintje achter ons huis aan de deur voor een handtekening. Op het pleintje staan 3 eiken en eentje daarvan geeft overlast. Ik denk graag met de mensen mee en ondanks dat ik geen overlast ondervind, heb ik mijn krabbel gezet. Zeker, omdat er het plan is om een andere boom terug te plaatsen, eentje zonder vallende overlast.

Nu, enkele weken erna, krijgen we een brief van Bomengroep De Haag. Deze groep bestaat uit 3 personen, waarvan er 2 aan de andere kant van de straat wonen en de boom niet eens zien, omdat onze rij huizen ervoor staat. Ik twijfel of zij wisten dat de bomen er stonden.

Maar goed. In hun brief worden een aantal argumenten opgevoerd die toch niet helemaal correct zijn.
"Bomengroep De Haag zou niet betrokken zijn in het 'onderzoek'..." Totdat er handtekeningen verzameld werden, bestond deze groep volgens mij niet eens.
"De bomen staan ver genoeg uit de bestrating en op een goede plaats in het grasveld." De boom in kwestie staat ongeveer anderhalve meter uit de stoeprand, maar heeft een kruin van een meter of 5 (straal) die over minstens 3 parkeerplaatsen reikt. Het is de kruin die het probleem vormt, niet de stam.
"De boom vormt een natuurlijke parasol voor spelende kinderen..." De boom staat op zo'n hoek van het speelveld, dat de zon er achter omheen draait. Wat ik bedoel te zeggen is dat de natuurlijke schaduw zo valt dat de straat en de parkeerplaatsen onder deze parasol vallen en het grootste deel van de schaduw het veld mist. Mijn kinderen mogen niet tussen de geparkeerde auto's spelen.
"Alternatieven om de boom te behouden..." De meest logische (of onlogische) oplossing: niet onder de boom parkeren. Ja, die had ik kunnen verzinnen. Het klopt dat veel woningen aan het pleintje een carport hebben, maar als je meer auto's hebt, is dat een lastige. Dan zou je de auto dichtbij op een parkeerplaats kunnen zetten, maar die is veelal vol en bedoeld voor de bewoners van het stuk straat waar je met de auto niet mag en kan komen. En ook daar zijn net bomen verwijderd, maar die vernielde de bestrating door wortelgroei. Hiervoor heb ik geen brief gezien van de BDH.
"De overlast is maar twee maanden per jaar..." Maar in die 3 (!) maanden herfst vallen er wel enkele honderden eikels op je auto, die toch aardig wat deukjes kunnen veroorzaken. Dan ben je niet blij als je auto daar staat. Ik stel voor dat komende herfst de BDH zelf hun (nieuwe) auto's daar parkeert, als de boom in kwestie de herfst wel haalt.

Vervolgens een vragenlijst, waar mijn creatieve zijde helemaal van ging tintelen.
"1. Uitgaande van de mogelijkheid voor bewoners dat er in het geval van hinder van de boom geparkeerd kan worden op het nabij gelegen parkeerterrein, bent u dan voorstander voor het behoud van de boom?" Hoe goed kun je een vraag stellen in jouw voordeel? Net niet goed genoeg. Mijn antwoord: neen. Waarom? Die parkeerplaats is veelal overvol en bedoeld voor andere bewoners van de wijk. (zie eerder in dit stukje)
"2. Wat is de waarde van de boom voor u?" Mijn eerste reactie: een jaar lang gratis hout voor de vuurkorf van de gedupeerden. Kleine tegemoetkoming voor geleden schade.
"3. Als de boom verwijderd wordt, ziet u dat als waardevermindering van uw leefomgeving en uw huis?" Nee. Ik zie die boom alleen als ik uit het slaapkamerraam kijk. En daarbij: als er een andere boom in de plaats komt is er geen vermindering...
"4. Als blijkt dat merendeel van de bewoners voorstander van de kap is en de gemeente moet overgaan tot kap..." "Aan welke eisen moet de nieuwe boom voldoen?" Nou, mij lijkt een groene boom met een stam en zonder eikels of vallende overlast, wel mooi. Maar een blauwe mag ook. Lijkt me wel grappig. Of een BERKEnboom, dat is het!
"Heeft u suggesties voor een soort?" Een kerstboom lijkt me wel lollig. Met het hele jaar slingers...

Wat moet je hier nou mee? Ga ik dit serieus doen? En als ik bovenstaande kritiek lever, wordt mijn formulier dan wel meegenomen in de documenten die naar de gemeente gaan? Wie controleert dat?

Ik heb wel een suggestie: waarom vragen we de gemeente niet of er een grote carport mag komen onder de boom? Boom behouden en geen eikels op je auto. Iedereen blij. Actiegroep "Carports tegen eikels" is geboren! Morgen even bij de gemeente langs om een petitie in te dienen.